Soms maakt focus het verschil, het is net een 'Zoek de verschillen' duo maar dan anders. Natuurlijk wilde het mannetje Wintertaling (Anas crecca) graag in het middelpunt staan, maar hij moet zijn shine delen met zijn ook mooie vrouw. De Onlanden was echt Wintertalingparadijs vandaag. Sowieso is dit gedeelte van de Onlanden (zie locatie) erg leuk voor allerlei soorten eendjes. Ze dobberen hier in grote aantallen op het water en zijn niet makkelijk te storen. Volgens mij zijn ze oostindisch doof voor menselijke onrust.
Hallo, ik ben Pietje Kanarie. En dat is best verwarrend want ik ben geen Kanarie, maar wel kanariegeel. Mijn officiële naam is Geelgors (Emberiza citrinella).
Zondag zijn we naar de Onlanden geweest, het weer was niet fantastisch maar de vogels die er gezien waren wel. Ik liep snel voorop, omdat ik echt heel erg graag en snel de Sneeuwgors (Plectrophenax nivalis) wilde zien. Zo'n schattige vogel en nog nooit eerder gezien, dus ik was heel enthousiast. Het was dan ook een super verrassing om erachter te komen dat ze totaal niet schuw was. Ik stapte bijna bovenop haar! Op maar een paar meter afstand hipte ze vrolijk op en neer op zoek naar lekker eten.
"Hmm hm, nadenkende blik, ik ben echt verrekte aandoenlijk."
Ze lijkt best wel op een musje, maar dan nog tienduizend keer leuker (excuus lieve huis-, tuin- en keukenmussen). Ik hoop ook nog eens een mannetje te zien in zomerkleed, maar dit was ook al een mooie ervaring.
Op dezelfde dagen dat ik mijn eerste weekendvlog filmde heb ik ook ook fragmenten gefilmd van de familie Ooievaar (Ciconia ciconia) die we tegen kwamen. Twee jongen stonden samen met één van hun ouders in een pas gemaaid weiland. Waarschijnlijk waren ze op zoek naar kikkers, salamanders en andere vunzige dingen waar ze van houden. Ik vind het mooi hoe statig ze lopen met die prachtige lange benen van ze. Alsof ze voor ze verder op weg gaan over elke stap even nadenken. Niet per se een verkeerde tactiek.
Eén van de jongen, die erg geschikt lijkt om in de toekomst een modellencarrière na te jagen.
Het broertje of zusje kan er ook wat van. Het zijn echt vogels die voor mijn gevoel ergens in Afrika horen, zo groot in spanwijdte en snavellengte! Majestueus is een woord wat er bij me opkomt als ik naar ze kijk, het lijkt bij ze te passen. Ik kan me ook niet voorstellen hoe een ooievaar met haast er bijvoorbeeld uit ziet... om maar iets te noemen.
Hun uiterlijk hebben ze duidelijk niet van een vreemde.
Gebroederlijk samen op zoek naar eten.
Ook deze Torenvalk (Falco tinnunculus) kwamen we nog tegen en wilde ik graag delen.
Net een vliegend engeltje met die gespreide vleugels.
De Tjiftjaf (Phylloscopus collybita) zat vrolijk te zingen in een bosje vlakbij, wat een snoezig klein vogeltje toch. De Buizerd (Buteo buteo) zat ook in een klein bosje maar werd ruw verstoord door twee Zwarte Kraaien die zich waarschijnlijk stoorden aan die grote roofvogel daar.