Groningen

In 2019 wil ik naast heel veel vogels zien (en libellen, dagvlinders, nachtvlinders, sprinkhanen, zoogdieren, etc., etc.) ook proberen veel planten te zien. Wat er op neer komt dat ik vooral ook veel planten zal leren herkennen. Tot nu toe heb ik in Nederland 284 soorten gezien (ingevoerd op Waarneming.nl), mijn doel voor 2019 is minstens 501... ambitieus, ambitieus, jazeker! Ik zet liever hoog in dan een doel te stellen wat ik met twee vingers in mijn neus haal (niet letterlijk). Tot nu toe ben ik er nog niet veel aan toegekomen, maar ik heb wel een paar mooie foto's gemaakt al zeg ik het zelf. De "competitie", de winnaar krijgt eeuwige roem en geen vergulden paardenbloem, is te volgen via deze link!

V.b.n.b. Akkerdistel (Cirsium arvense) en Witte Krodde (Thlaspi arvense)

Ik pakte snel de camera van mijn vader en probeerde de beweeglijke Boomkruiper (Certhia brachydactyla) er snel op te schieten (en niet eraf). Er klonk een in mijn oren oorverdovend melodietje van de camera die scherpstelde. Aah... nou dacht ik, die kunnen we dus wel vergeten. Totaal weggejaagd om nooit weer terug te keren, per ongeluk uiteraard, ik was vergeten dat die herrie niet was uitgeschakeld. Tot mijn verbazing zat de Boomkruiper echter doodstil op de bast van de boom vlakbij mij. Waarschijnlijk met een kleine formaat van hartaanval of in een stuip van de schrik. Ik maakte snel een paar voor mij verbazingwekkend goede foto's van een vogel die niet makkelijk is vast te leggen. Gelukkig zag ik wel meteen dat die zijn oogjes zo nu en dan dicht liet vallen. Hij was gewoon oververmoeid van al dat bomen gekruip.

Een ander klein wonder op dezelfde dag was de waarneming van een Waterral (Rallus aquaticus)! Ik hoorde al de hele tijd een vogel roepen of eigenlijk meer piepen. Het was niet dat kenmerkende speenvarken geluid, maar ik vermoedde dat het niet een Meerkoet was maar iets interessanters. Dus ik kroop door de bosjes zo voorzichtig mogelijk en bleef een tijd op mijn hurken in de natte bladeren zitten met zicht op het water. Mijn geduld werd al vrij snel beloond en ik had zelfs kans een foto te maken. Mijn dag kon niet meer stuk!

Om elke hoek en onder elk heidestruikje stond een kabouterhuis. Ik heb geen kabouters gezien dus ik neem aan dat de meeste onbewoond zijn en nog te koop staan... het zal wel een nieuwbouwwijk zijn. Ik vind dat de Vliegenzwammen (Amanita muscaria) in ieder geval kunstig gemaakt zijn. De Vliegenzwam is voor mij ook het teken van de herfst. Erg bijzonder hoeveel er te vinden waren in de Heemtuin bij Muntendam. Sommigen waren echt complete villa's, zo groot. Daar past wel een heel kaboutergezin met tien kinderen in.

Een paar andere leuke vondsten waren de Heideknotszwam (Clavaria argillacea, enge gele pierlala's), een rups van een nachtvlinder de Zuringuil (Acronicta rumicis) en ten slotte het nog bloeiende Oranja Havikskruid (Hieracium aurantiacum).

Like two peas in a pot. Deze twee baby Huiszwaluwen (Delichon urbicum) vliegen vast op korte termijn uit. Ten minste, dat zouden ze doen als ze door de opening pasten. De ouders hebben eerst nog wat graafwerk te verzetten.